Lucia van Wijnen, Verpleegkundige 4 in De Westerweeren
Een tijd geleden heb ik een meneer verzorgd die in een verpleeghuis woonde. Meneer had last van persoonlijkheidsproblemen. Hierdoor was het soms moeilijk contact maken want hij was heel erg in zichzelf gekeerd.
Op een dag kwamen mijn man en zoontje mij ophalen en meneer zat op een stoel bij de ingang. Naast hem zat een mevrouw van 90. Toen hij mijn zoontje zag gebeurde er iets wat ik niet had verwacht. Hij probeerde contact te maken met mijn zoontje! Hij had alleen totaal niet door dat het kindje van mij was. Hij keek naar de mevrouw van 90 naast hem en zei tegen haar: “Goh, is dat kindje van u?” Dat was natuurlijk hilarisch! We hielden het niet meer en moesten super hard lachen! Het was zo leuk om te zien. Hij was zo begaan met mijn zoontje. Hoe bijzonder is het dat kinderen iets los kunnen maken in mensen die daar normaal gesproken moeite mee hebben. Het was een super grappig moment, maar achteraf ook een heel mooi moment.
Je eigen verhalen creëren? Bekijk hier onze vacatures.